1. Dwie osoby stoją naprzeciwko siebie, trzecia między nimi – skierowana twarzą do jednej, a plecami do drugiej. Środkowa osoba jest wyprostowana na baczność i przechyla się raz do przodu, raz do tyłu z zamkniętymi oczami.
2. Obie osoby stoją najpierw blisko siebie, a ruchy wahadłowe środkowej są nieduże. Dystans między grającymi powoli się zwiększa i »wahadło« kołysze się pod coraz większym kątem. Odległość nie może przekroczyć granicy, za którą niemożliwe będzie złapanie środkowej osoby i odepchnięcie jej w drugą stronę.
3. Po pewnym czasie następuje zamiana ról. Każda osoba powinna choć raz być w środku.

Jedna osoba stoi w środku koła (z zamkniętymi oczami) wyprostowana i sztywna, ze złączonymi nogami i rękami skrzyżowanymi na klatce piersiowej.
Osoby tworzące koło stoją najpierw ściśle obok siebie i mają zakaz rozmawiania. Środkowa osoba przechyla się do przodu, zostaje złapana i odtąd osoby stojące w kole podają ją sobie nawzajem. Można zarządzić zmianę kierunku. Koło powoli się powiększa, a tym samym rośnie kąt pochylenia środkowej osoby, aż do punktu, gdzie można ją jeszcze bezpiecznie złapać i »podać dalej«.
Po ok. 2 minutach do środka koła wchodzi inna osoba.

• Ćwiczenie wymaga kontaktu fizycznego i zaufanie, co może u niektórych osób wywołać uczucie dyskomfortu. Dlatego można je zaproponować, kiedy grupa już trochę się zna, a osoby ją tworzące dobrze się za sobą czują.
• Odpowiednio wcześniej należy przećwiczyć pozycję ochronną przed upadkiem!
• Trzeba też uświadomić grupie jej odpowiedzialność za bezpieczeństwo środkowej osoby.