Karty do moderacji i pisaki w dwóch różnych kolorach, tablica do moderacji, pinezki (ewentualnie flipchart), papier A4 i pisaki (dla każdej z uczestniczących osób) oraz kosz (wiadro, kapelusz) do zbierania „prezentów”.

1. Osoby uczestniczące siedzą na krzesłach ustawionych w kręgu, kartki A4 i pisaki leżą na środku. Osoba prowadząca wyjaśnia znaczenie niemieckiego słowa „Wichteln” i tradycję, jaka się z nim wiąże. Następnie wprowadza wszystkich w nastrój refleksji, przypominając, że piękne dni dobiegają końca i nadszedł czas, aby się pożegnać.
2. Osoby uczestniczące są teraz proszone o zastanowienie się nad słowem lub zdaniem, które będzie dla nich odzwierciedleniem najpiękniejszego doświadczenia ostatnich dni, zapisanie go na kartce papieru i zgniecenie kartki od razu po skończeniu pisania. Zgodnie z zasadą „mikołajkowych” prezentów, inna osoba w grupie wylosuje później to słowo lub zdanie jako „prezent” albo pamiątkę.
3. Następnie osoba prowadząca zaczyna krążyć wewnątrz koła z koszem (wiadrem, kapeluszem), a uczestniczki i uczestnicy próbują wrzucić do niego swoją kulkę papieru. Alternatywnie można „na trzy” rzucić wszystkie kulki na środek koła.
4. Następnie kolejno każda z uczestniczących osób wyciąga jedną kulkę papieru, rozwija ją i odczytuje na głos słowo, które otrzymała w prezencie. W razie problemów językowych może otrzymać pomoc.
5. Po odczytaniu każdego słowa grupa zastanawia się, jak będzie ono brzmiało w języku grupy partnerskiej. W tym samym czasie osoba prowadząca zapisuje słowa/zdania w obu językach na kartach do moderacji i przypina je do tablicy (lub zapisuje bezpośrednio na flipcharcie), używając innego koloru dla każdego z języków.
6. Ważne jest, aby osoby uczestniczące mogły zabrać ze sobą swój prezent w obu językach. Dlatego pod koniec muszą zapisać na swojej kartce wylosowane słowo/zdanie także w języku grupy partnerskiej. W razie potrzeby osoba prowadząca może im w tym pomóc.

Grę można przeprowadzić również w kilku językach, np. wtedy, gdy jest więcej języków spotkania lub gdy osoby uczestniczące mają różne języki ojczyste. W takich przypadkach należy zapisać słowa/zdania we wszystkich językach używanych w grze.

• Ważne jest, aby osoba prowadząca dobrze wprowadziła uczestniczki i uczestników w nastrój refleksji i wyjaśniła tradycję „mikołajkowego” obdarowywania w Niemczech. Dopiero wtedy, gdy wszyscy będą w odpowiednim nastroju i zrozumieją, na czym polega gra, będą mogli poważnie zastanowić się nad słowem lub zdaniem, które chcieliby podarować innej osobie jako prezent/pamiątkę.
• Tradycję niemieckiego „Wichteln” można porównać z podobnymi tradycjami w innych krajach.