Osoba prowadząca przygotowuje różne pytania lub stwierdzenia, do których mają się ustosunkować osoby uczestniczące.

Do różnego typu pytań/stwierdzeń będą potrzebne slajdy (np. Power Point) opisane w polu poniżej.

1. Podczas ćwiczenia osoba prowadząca wypowiada różne stwierdzenia lub zadaje grupie pytania. Uczestniczki i uczestnicy muszą indywidualnie odpowiedzieć na zadane pytania lub zająć stanowisko odnośnie prezentowanych stwierdzeń. Jednocześnie widzą, jakich odpowiedzi udzieliły pozostałe osoby.

2. Możliwe typy stwierdzeń/pytań:

Odpowiedzi „tak” lub „nie”:
Do tego typu pytania potrzebny jest slajd z zaznaczonymi dwoma polami, np.:

• Czy kiedykolwiek brałaś/brałeś udział w spotkaniu online?
• Czy w zeszłym tygodniu byłaś/byłeś w kinie?
• Czy mówisz po polsku/niemiecku?

Skala:
W tym przypadku potrzebny jest slajd z linią i naniesionymi na nią dwoma punktami skrajnymi, np.:

• Ile masz lat? (Skala od 0 do 99)
• Ustawcie się alfabetycznie według swoich imion (Skala od A do Z)

Kilka możliwych odpowiedzi:
Do tego wariantu potrzeba slajdu z kilkoma polami lub obrazami ilustrującymi możliwe odpowiedzi, np.:

• Iloma językami się posługujesz? (Opcje odpowiedzi: 1, 2, 3, więcej niż 3)
• Jak się teraz czujesz? (Warianty odpowiedzi: zmęczona/y, pełna/en energii, podekscytowana/y, znudzona/y, nieobecna/y myślami ...)

Dystans do tematu/treści pytania:
W tym wariancie na środku slajdu należy umieścić odpowiednie pojęcie lub obraz. Osoby uczestniczące pokazują stopień zainteresowania lub swoje nastawienie za pomocą odległości, w jakiej ustawiają się w stosunku do pojęcia/obrazu, np.:

• Czy interesujesz się muzyką? (w środku jest klucz wiolinowy)
• Gdzie mieszkasz? (na slajdzie znajduje się mapa dostosowana do grupy uczestniczącej w spotkaniu)

3. Osoba prowadząca udostępnia na swoim ekranie prezentację w programie PowerPoint oraz wyjaśnia osobom uczestniczącym działanie funkcji komentowania i uruchamia ją. Najpierw każda osoba może wypróbować działanie tej funkcji na pustym slajdzie.

4. Na kolejnych slajdach znajdują się już przygotowane pytania i/lub stwierdzenia wraz z opcjami odpowiedzi lub skalą umożliwiającą zajęcie stanowiska. Osoba prowadząca odczytuje pytanie/zdanie i czeka na reakcję osób uczestniczących, które przy pomocy pól tekstowych z imionami mogą pozycjonować się na planszy. Alternatywnie ćwiczenie można też przeprowadzić anonimowo (z użyciem np. krzyżyków lub znaczków).

5. Osoba prowadząca może też prosić osoby uczestniczące w ćwiczeniu o rozwinięcie udzielonych odpowiedzi.

W przypadku pytań z wariantami odpowiedzi „tak„ lub „nie”, można zdecydować się na opcjonalny przebieg ćwiczenia polegający tylko na odczytywaniu pytań/stwierdzeń bez używania slajdów. W tym wariancie wszystkie osoby uczestniczące powinny przejść na widok galerii.

Osoby odpowiadające „tak” nie muszą robić nic, natomiast osoby udzielające odpowiedzi „nie„, powinny zasłonić kamerę ręką lub kartką papieru. Dzięki temu można łatwo zobaczyć, która osoba odpowiedziała twierdząco na zadane pytania.

Platforma Zoom oferuje też wygodną opcję ukrywania osób bez włączonego wideo (funkcja dostępna w ustawieniach wideo). Jeśli ta funkcja jest aktywna, przy udzielaniu odpowiedzi „nie” można zamiast ręcznego zakrywania kamery po prostu ją wyłączać. W takiej sytuacji osoby, które odpowiedziały „tak", są automatycznie ustawiane w nowym porządku, a ich kafelki robią się większe.