Karteczki samoprzylepne (typu post-it) i długopisy.

1. Grupa dzieli się na pary polsko-niemieckie. Ich zadaniem jest opisanie przedmiotów dotyczących wybranego tematu (np. sala seminaryjna, łazienka, kuchnia, ogród…) w obu językach.
2. Każda para otrzymuje samoprzylepne karteczki i długopisy. Następnie szuka przedmiotów związanych z wybranym tematem, zapisuje na karteczkach ich nazwy obu językach i przykleja je do nich.
3. Kolejnym krokiem jest ćwiczenie wymowy i poprawianie się nawzajem. Po 15 minutach runda dobiega końca.
4. W drugiej rundzie ćwiczenia wszystkie pary znów spacerują po pomieszczeniach i odczytują wszystkie zapisane przez inne pary słówka. Mogą sobie je zapisać w przeznaczonym do tego zeszycie.
5. Na zakończenie każda z osób uczestniczących przedstawia całej grupie jeden wyraz, który zapamiętała w drugim języku.

• Można przygotować krótkie scenki teatralne, w których używane są nowo poznane słówka lub zdania.
• Karteczki można również przykleić na przedmioty poza regularnymi zajęciami i poprosić osoby uczestniczące o przetłumaczenie ich nazw.
• Przy spotkaniach wielonarodowych powstają różnokolorowe napisy, w kolorach odpowiadających reprezentowanym w grupie ojczystym językom narodowym.
• Dla zaawansowanych: na kartkach zapisywane są także określenia miejsca, np. „obok szafy”, „na ścianie”.
• Słowa można powtórzyć w formie mini quizu: każda para otrzymuje listę nazw obiektów w obu językach, jednak ich kolejność nie jest zgodna. Wygrywa ta drużyna, która po upływie określonego czasu znajdzie największą liczbę par wyrazów.

Należy zwrócić uwagę, aby pismo na karteczkach było czytelne (np. pisane drukowanymi literami).