Przedmioty ciekawe w dotyku (np. szczotka, butelka z wodą, kostki lodu, mokra gąbka, szyszka, kamień, marchewka, piasek), opaski na oczy, worki (reklamówki).

1. Osoby uczestniczące ustawiają się w rzędach (około dziesięciu osób) i nakładają opaski na oczy.

2. W pierwszej rundzie podają osobom ze swojej prawej i lewej strony rękę oraz przedstawiają się („Cześć, jestem... A ty?” / „Hallo, ich bin... Und du?”).

3. W drugiej rundzie osoba prowadząca podaje kolejne przedmioty pierwszej osobie w rzędzie, a ona przekazuje je dalej. Podczas podawania przedmiotu osoby uczestniczące używają wyrażeń w drugim języku: „proszę” / „bitte” i „dziękuję” / „danke”. Przedmioty nie mogą upaść na ziemię. Ostatnia osoba w rzędzie zbiera do worka wszystkie przedmioty.

4. W trzeciej rundzie osoby uczestniczące zdejmują opaski i wspólnie podsumowują grę.

Przykładowe pytania:

• Jak się czułyście i czuliście podczas gry?
• Jakie przedmioty rozpoznałyście/rozpoznaliście?
• Jak ten przedmiot nazywa się po polsku i po niemiecku? (Osoba, która stała ostatnia w rzędzie, wyjmuje i pokazuje odgadnięte przedmioty. Osoby z danego kraju uczą grupę nowego słowa. Można je także zapisać na plakacie).
• Jakich słów używałyście/używaliście?
• Jakich słów wam brakowało?
• Jakie przedmioty pozostały jeszcze w worku?
• O których przedmiotach zapomniałyście/zapomnieliście lub nie udało wam się ich rozpoznać? (Pokaż grupie wszystkie przedmioty pozostałe w worku. Osoby uczestniczące nawzajem uczą się wyrazów, które ich interesują w drugim języku).

Po przekazaniu instrukcji do ćwiczenia osoby uczestniczące same zastanawiają się, jakich dodatkowych słów w obu językach potrzebują do wykonania zadania (na przykład „Podaj!”, „Teraz!”, „Z prawej!”, „Z lewej!”, „Uwaga!”). Wspólne wymyślanie strategii realizacji zadania wzmacnia współpracę w grupie.