Małe, gumowe piłeczki lub piłeczki do żonglerki.

Dla wariantu: tekst w obu językach (w załączniku), najlepiej na papierze flipchartowym do powieszenia w widocznym miejscu, ewentualnie kolorowe kartki.

1. Osoby uczestniczące ustawiają się w kręgu jedna za drugą, tak aby każda miała przed sobą plecy kogoś z grupy.
2. Każda uczestniczka i każdy uczestnik otrzymuje od osoby prowadzącej małą piłeczkę.
3. W małych i większych ruchach okrężnych oraz wzdłuż kręgosłupa osoby w kręgu masują sobie nawzajem plecy – niezbyt energicznie.
4. Po chwili każda odwraca się o 180 stopni i masuje plecy tej osoby, która masowała ją wcześniej.

W wariancie rozszerzonym możliwe jest także wykorzystanie tekstu z załącznika: Osoba prowadząca odczytuje wolno tekst, starając się o odpowiednią intonację, i prosi grupę o powtarzanie wykonywanych przez siebie ruchów. W grupie dwujęzycznej narracja prowadzona jest w obu językach.

Następnie można poprosić grupę o powtarzanie tekstu oraz zilustrowanie na kolorowych kartkach zawartych w tekście nazw najważniejszych zjawisk atmosferycznych, podpisanie ich w obu językach i wywieszenie na ścianie w sali.

• Ćwiczenie wymaga kontaktu bliskiego fizycznego, co może u niektórych osób wywołać uczucie dyskomfortu. Dlatego można je zaproponować, kiedy grupa już trochę się zna, a osoby ją tworzące dobrze się za sobą czują. Ważne, aby zaznaczyć, że jeśli ktoś w trakcie gry poczuje się niekomfortowo, w każdej chwili może zrezygnować z udziału.
• Odpowiednia muzyka pomoże stworzyć odprężającą atmosferę.