Kartony, taśma klejąca, nożyczki, markery.

1. Na wybranym miejscu (plac, podwórze, betonowe boisko) osoby uczestniczące budują labirynt z kartonów. Kartony należy przymocować taśmą klejącą. Mury nie muszą być wysokie, ale powinny być stabilne. Każdy mur symbolizuje jakąś przeszkodę, problem.

2. Następnie uczestniczki i uczestnicy przechodzą przez labirynt – indywidualnie, w parach (jedna osoba może zasłonić oczy i dać się prowadzić osobie, z którą jest w parze), w mniejszych grupach, całą grupą – jedna osoba za drugą.

3. Po przejściu labiryntu następuje grupowa refleksja.

Przykładowe pytania:

• Co symbolizuje labirynt?
• Jak się czułyście i czuliście, wykonując to ćwiczenie?
• Jakie momenty szczególnie utkwiły wam w pamięci?
• Z jakimi przeszkodami (murami) spotykacie się na co dzień – w szkole, w domu, wśród rówieśniczek i rówieśników? Co wam pomaga je przezwyciężyć?
• Co można zrobić, żeby takich murów było mniej?
• Co możecie zrobić w swoim środowisku, w szkole, w gronie kolegów i koleżanek, aby takie mury nie powstawały lub by je zburzyć?

Po etapie pokonywania labiryntu mury zostają rozebrane. Z poszczególnych elementów młodzież stawia jedną wspólną budowlę. Warto wprowadzić tu element poszukiwania wspólnego pomysłu na to, co zostanie zbudowane oraz stworzenie kontekstu dla budowli.

Przykładowe pytania:

• Co zbudujemy? Co ma symbolizować ta budowla?
• Jak może nam pomóc w komunikacji?
• Czego potrzebujemy, żeby ta budowla powstała?
• Jak podzielimy się pracą?

Po wykonaniu prac budowlanych można pogłębić ćwiczenie i połączyć je np. z przygotowaniem przedstawienia o różnorodności, dla którego tłem będzie nowo powstałe miejsce.