Pomysłodzielnia – projekt Polsko-Niemieckiej Współpracy Młodzieży (PNWM)
Kasyno
Zdobywanie wiedzy i umiejętności
Integracja grupy
Przygotowanie
Stoły, duży arkusz papieru (flipchart), 4 kostki do gry na każdą grupę, 1 kubeczek na kostki dla grupy, małe różnokolorowe cukierki lub gumy do żucia, kolorowe karteczki do podziału na grupy.
Sposób przeprowadzenia
- Osoba prowadząca zapisuje na dużej kartce potrzebne podczas gry zwroty po polsku i niemiecku: „Daj mi kolor…, proszę!” / „Gib mir bitte die Farbe…!” oraz nazwy kolorów cukierków lub gum do żucia, np. czerwony – rot, pomarańczowy – orange, niebieski – blau, żółty – gelb, zielony – grün.
- Następnie objaśnia reguły gry: „Za chwilę znajdziemy się w kasynie. Gra będzie się toczyć o… słodkości! A że chodzi o kasyno polsko-niemieckie, potrzebujemy następujących słów i wyrażeń w obu językach”. Grupa ćwiczy wymowę zdania oraz nazw kolorów.
- Osoba prowadząca dzieli uczestniczki i uczestników na mniejsze grupy (od 4 do 6 osób), wykorzystując do tego karteczki w poznanych wcześniej kolorach. Osoby grające losują po jednej kartce, a następnie przez wywoływanie nazwy swojego koloru szukają pozostałych członków i członkiń grupy.
- Każda grupa otrzymuje do swojej dyspozycji: stół, cztery kostki do gry, kubeczek na kostki oraz różnokolorowe cukierki / gumy do żucia. Wszyscy zajmują miejsca przy stołach – za chwilę rozpocznie się właściwa gra, oparta na rywalizacji grup. Celem jest zdobycie jak największej ilości słodyczy przez wyrzucenie szóstki na kostce.
- Każda grupa wybiera osobę do rozporządzania słodyczami. Osoby grające rzucają po kolei kostkami (czterema jednocześnie). Po wyrzuceniu szóstki proszą o podanie cukierka lub gumy w wybranym przez siebie kolorze. Komunikacja odbywa się za pomocą wyuczonych zwrotów w drugim języku.
- Po ok. 10 minutach osoba prowadząca sygnalizuje koniec gry. Wygrywa grupa z największą ilością słodyczy.
Warianty
Zabawę można przeprowadzić w różnych wariantach językowych:
- Jedna osoba – jeden język; każda z osób uczestniczących posługuje się swoim językiem ojczystym i stara się kontekstowo zrozumieć innych.
- Jeden stolik – jeden język; komunikacja odbywa się tylko w języku polskim lub niemieckim.
Uwagi
- Konsumpcja słodyczy powinna się odbyć dopiero po podsumowaniu wyników gry.
- Po przeprowadzeniu zabawy można zapytać osób grających, czy nauczyły się jakichś dodatkowych wyrażeń. Często są to zwroty typu: „Teraz moja kolej!”, „Daj mi (proszę) kostkę!”, „Kto teraz?”, „Szczęściarz!”, A to pech!”.
Źródło
Polsko-Niemecka Współpraca-Młodzieży (Wyd.): ALIBI – BINGO – CHAOS. Abecadło polsko-niemieckiej animacji językowej. Warszawa / Poczdam 2017, Wyd. 1, s. 69–70 (na podstawie J. Bojanowska (2008): Animacja językowa, za życzliwą zgodą Autorki).