Duże arkusze papieru (np. flipchart), markery, nożyczki, klej, czasopisma, zdjęcia.

W sali seminaryjnej osoba prowadząca rozwiesza 12 arkuszy, które staną się kartami kalendarza: Zadaniem małych grup jest zapełnienie ich treścią – przygotowane kalendarium zostaje uzupełnione o święta narodowe i religijne oraz panujące podczas nich zwyczaje, obrzędy i związane z nimi przysłowia. Osoby wykonujące kalendarz mogą również zaznaczyć daty swoich urodzin i podać przykłady życzeń urodzinowych.

Szata graficzna poszczególnych kart kalendarza odnosi się do określonej pory roku i jest wynikiem wspólnych ustaleń i możliwości manualnych grupy. Przy tworzeniu kalendarza można posłużyć się różnymi technikami, np.: kolażem, frotażem, rysunkiem. Pojedyncze karty stają się osobnymi plakatami lub zostają połączone w całość. Tak powstały kalendarz staje się punktem wyjścia do przedstawienia różnorodności na wielu płaszczyznach, eksponując jednocześnie elementy wspólne.

Każda grupa po zakończeniu pracy prezentuje swoją kartę pozostałym, omawiając poszczególne elementy i uzasadniając swoje wybory. Jest to doskonały sposób na żywą dyskusję, wymianę poglądów oraz podzielenie się swoimi doświadczeniami.

Do wykonania kalendarza mogą posłużyć własne zdjęcia, które osoby uczestniczące robią przez cały rok kalendarzowy poprzedzający spotkanie młodzieży. Mają one przedstawiać zarówno krajobrazy, jak i obrzędy, obyczaje charakterystyczne dla tradycyjnych świąt państwowych i religijnych.