Wydrukowane karty BINGO z wypowiedziami (w formie tabeli z polami 3 x 3, w grupach od 30 osób zalecana jest tabela o wymiarach 5 x 5 – przykład w załączniku), długopisy lub flamastry.

1. Zanim rozdasz kartki i długopisy, wyjaśnij, że celem ćwiczenia jest zebranie podpisów od pozostałych osób pod wszystkimi pytaniami znajdującymi się na kartce.
2. Rozdaj wszystkim osobom wydrukowane karty BINGO, na których znajduje się ok. 10 stwierdzeń w obu językach, np. „Mam konto na Snapchacie”, „Boję się pająków”.
3. Zachęć osoby uczestniczące, by chodząc po sali witały się z innymi, a następnie wybrały jedno zdanie z kartki i zapytały swego rozmówcy lub rozmówczyni, czy ta wypowiedź do niego lub do niej pasuje. Jeśli tak, osoba ta podpisuje się przy tym zdaniu. Do każdej odpowiedzi należy znaleźć inną osobę. Żaden podpis nie może się powtórzyć.
4. Gra trwa do momentu, aż wszystkie osoby zbiorą podpisy na swoich kartkach. Można ją także przeprowadzić na zasadzie rywalizacji – osoba, która jako pierwsza zbierze komplet podpisów wykrzykuje „Bingo!” i wygrywa.
5. Na zakończenie grupa siada, a osoba prowadząca odczytuje po kolei wszystkie wypowiedzi w obu językach. Uczestniczki i uczestnicy, do których pasuje dane zdanie, powstają na chwilę z miejsca. Dzięki temu wszystkie osoby w grupie będą mogły zobaczyć, jakie cechy je łączą, a jakie różnią. Kartki można rozwiesić na ścianie.

1. Do ćwiczenia można dorzucić element nauki języka np. osoby grające mogą witać się z innymi w ich języku. Warto przećwiczyć te zwroty z całą grupą przed rozpoczęciem zabawy.

2. Gdy wszystkie osoby mają wypełnione karty i siedzą na swoich miejscach, osoba prowadząca odczytuje ich imiona w dowolnej kolejności, a osoby grające przekreślają każde przeczytane imię na swojej kartce. Osoba, która jako pierwsza przekreśli cały rząd w pionie, poziomie lub na skos, wykrzykuje „Bingo!” i wygrywa.

3. Ćwiczenie można kontynuować w formie zadawania własnych pytań przez młodzież według schematu: „Kto, tak jak ja...?”. Grupa siada w kręgu, jedna osoba nie ma miejsca i staje na środku, a następnie zadaje pytanie „Kto, tak jak ja...?”. Osoby, które mogą odpowiedzieć na nie twierdząco, wstają i zmieniają miejsce. Osoba stojąca w środku również stara się zająć wolne miejsce. Bez krzesła zostaje nowa osoba, która zadaje swoje pytanie.

4. Jeśli tematem spotkania młodzieży jest „różnorodność” można wykorzystać metodę BINGO do refleksji w tym obszarze. Ze względu na to, że pytania mogą wywołać silniejsze emocje, warto przeprowadzić ćwiczenie w późniejszej fazie projektu, kiedy grupa dobrze się zna, a osoby uczestniczące ufają sobie.
Przykładowe pytania:

• Czy byłaś/byłeś świadkiem dyskryminacji innej osoby (grupy)?
• Czy doświadczyłaś/doświadczyłeś dyskryminacji?
• Czy ulegasz myśleniu, które szufladkuje innych?
• Czy kierujesz się stereotypami w ocenie innych osób?
• Czy lubisz się wyróżniać?
• Czy jesteś czasami oceniana/oceniany na podstawie wyglądu?
• Czy oceniasz inne osoby na podstawie wyglądu?

5. Na spotkaniu zapoznawczym dwunarodowej grupy można skorzystać z gotowego arkusza, który jest częścią publikacji „Książka do wymiany”. Graficznie różni się od typowej „szachownicy” bingo, ale zasady obowiązują te same. W tym celu z rubryki „Materiał” należy pobrać plik „Odkryj kto_Finde heraus wer” i wydrukować go dla całej grupy (na jednej stronie pliku znajdują się dwa arkusze). Materiał przygotowany jest dwujęzycznie.