Krzesła (jedno mniej niż liczba osób grających).
Dla wariantu dodatkowo kartki z wypowiedziami w obu (wszystkich) językach (patrz załącznik).

1. Osoby uczestniczące siadają w kole na krzesłach. Jedna z nich, dla której nie ma krzesła, stoi na środku i podaje głośno jakąś charakterystyczną cechę, zaczynając zdanie od "Wszyscy, którzy…" (np. mają rodzeństwo). Zdanie jest tłumaczone na oba (wszystkie) języki spotkania.

2. Spełniające ten warunek osoby zamieniają się miejscami, a ta, która stała w środku próbuje zająć jedno z wolnych miejsc.

3. Osoba, której nie udało się usiąść, staje w środku i kontynuuje grę, pytając o inną dowolną cechę.

Stwierdzenia mogą dotyczyć np.:

• cech zewnętrznych (koloru oczu, długość włosów),
• znajomości języków,
• preferencji literackich czy muzycznych,
• aktualnego samopoczucia,
• doświadczeń życiowych.

• Do środka wchodzi jedna osoba z Polski i jedna z Niemiec. Od osoby prowadzącej otrzymują kartkę z pojedynczym zdaniem zapisanym w obu językach (załącznik) i odczytują je kolejno po polsku i po niemiecku. Następnie w fazie zamiany miejsc usiłują zdobyć dla siebie wolne krzesło.
• Jeśli w grupie są osoby, które znają języki obce wystarczająco dobrze, powinny ich używać wypowiadając kolejne stwierdzenia, mogą się też same przetłumaczyć.

Należy uprzedzić osoby uczestniczące, że mogą powstać z miejsc dopiero w momencie, gdy zdanie zostanie przetłumaczone na drugi (i ewentualnie trzeci) język i wszyscy je zrozumieją.