1. Osoby uczestniczące tworzą pary. Każda para ustala, kto będzie odgrywał rolę osoby fotografującej, a kto »aparatu«.
2. Osoba fotografująca i »aparat« nie mogą się porozumiewać w czasie pracy. »Aparat« zamyka oczy, a osoba fotografująca tak długo prowadzi go po sali (np. kładąc rękę na jego ramieniu), aż znajdzie się on w pozycji gotowej do zdjęcia. Wówczas osoba fotografująca uruchamia »wyzwalacz« (ustalony wcześniej znak niewerbalny), po czym »aparat« otwiera na krótko (1–2 sekundy) oczy i »fotografuje« widok.
3. Po wykonaniu ok. 5 zdjęć osoby w parze zamieniają się rolami.
4. Po zakończeniu »sesji zdjęciowej« osoby uczestniczące mają okazję podzielić się swoimi odczuciami i ewentualnie odnaleźć wszystkie »sfotografowane« obiekty w czasie trwania sesji.

Metoda wymaga dużego pomieszczenia (pary muszą mieć wystarczająco dużo przestrzeni, aby poruszając się, nie przeszkadzać innym). Aktywność można przeprowadzić także na zewnątrz.