20–40 klocków w kształcie walców i sześcianów.

1. Po kole krąży skrzyneczka z klockami w kształcie walców i sześcianów.
2. Osoby uczestniczące biorą sobie po jednym klocku z każdego rodzaju i kładą przed sobą.
3. Następnie w dowolnej kolejności odpowiadają na pytanie, co według nich było „okrągłe”, a co „kanciaste” w trakcie spotkania.
4. Po krótkiej wypowiedzi każda osoba ustawia swoje klocki na środku koła, tak aby na końcu powstał wspólny zamek całej grupy. Bez względu na to, jaki klocek został wybrany i jakie wrażenia ze spotkania odzwierciedla, staje się on częścią jednej wspólnej budowli i jest tak samo ważny.

• Metodę można wykorzystać do celów zapoznawczych. W miejsce krytycznych i pozytywnych wypowiedzi uczestniczki i uczestnicy kierują do wybranych osób „okrągłe” pytania i pytania „z kantem”.
• W przypadku braku klocków: Każda z osób uczestniczących otrzymuje dwie małe karteczki, jedną w kształcie koła, drugą w kształcie trójkąta. Zapisują na okrągłej kartce, co było „okrągłe”, a na trójkątnej, co było „kanciaste” w trakcie spotkania. W dowolnej kolejności przedstawiają swoje karteczki. Koła i trójkąty można zwizualizować, naklejając je na dużej kartce papieru.

Na każdą osobę uczestniczącą trzeba liczyć po 2–3 minuty, z tłumaczeniem dwukrotnie więcej (pilnować limitu czasu!).