1. Osoby uczestniczące stają w kręgu. Każda po kolei przedstawia się w języku sąsiada: „Hallo, ich bin Ewa”. Wykonuje przy tym wybrany przez siebie gest, który powtarzają inne osoby.
2. W następnej rundzie osoba rozpoczynająca grę „rzuca” dowolny, wymyślony przez siebie gest do uczestniczki lub uczestnika, do którego, jej zdaniem, ten gest pasuje i mówi jej lub jego imię. Wywołana osoba kontynuuje grę, „rzucając” swój wymyślony gest do kolejnej uczestniczki lub uczestnika.

• Pierwsza z osób uczestniczących po przedstawieniu się pokazuje charakterystyczny dla siebie gest (np. osoba lubiąca narciarstwo wykonuje ruch jazdy na nartach). Kolejne osoby w kręgu mają za zadanie powtórzyć imiona i gesty poprzednich, a następnie same się przedstawiają i wykonują swój gest. Na koniec osoba rozpoczynająca zabawę może spróbować – przy wsparciu grupy – powtórzyć wszystkie imiona i gesty. W przypadku dużych grup (powyżej 15 osób) osoby grające powtarzają imiona i gesty tylko trzech ostatnich osób z kręgu.

• Zamiast prezentowania gestów można wykorzystać charakterystyczne przedmioty, które osoby uczestniczące znajdą wokół siebie. Osoba prowadząca pomaga dobierać je tak, aby się nie powtórzyły. Następnie każda uczestniczka i każdy uczestnik przedstawia siebie i swój przedmiot we własnym języku. Osoby mogą trzymać wybrane przedmioty w ręku lub położyć je na środku koła. Zabawa przebiega według wariantu 1.

Jeśli grupa ma ochotę, można przeprowadzić drugą rundę, w której osoby uczestniczące, podpowiadając sobie nawzajem, przedstawiają swoje przedmioty w języku obcym.