3 piłki, na przykład piłeczki do żonglerki.

Osoba prowadząca trzyma w ręku piłeczkę. Głośno i wyraźnie wymawia imię osoby znajdującej się w kole. Po nawiązaniu kontaktu wzrokowego rzuca piłeczkę do tej osoby, która – po złapaniu jej – wypowiada imię kolejnej osoby z koła, nawiązuje z nią kontakt wzrokowy, po czym rzuca do niej piłeczkę. W ten sposób piłeczka obiega cała grupę. Ostatnia osoba, która dostała piłeczkę, rzuca ją do osoby prowadzącej lub tej, która zaczynała zabawę (jako pierwsza rzucała).

Każda osoba zapamiętuje dwa imiona: osoby, od której dostała piłeczkę oraz tej, do której ją rzuciła. Kolejność ta zostanie zachowana do końca zabawy.

Gdy piłka upadnie na ziemię należy po prostu kontynuować zabawę. Po dwóch lub trzech rundach osoba prowadząca rzuca do koła drugą, a po jakimś czasie trzecią piłeczkę. Kolejność podawania piłeczek pozostaje niezmienna.

Ćwiczenie można nieco zmodyfikować, gdy grupa dobrze zna zasady i czuje się pewnie. Osoba prowadząca nie bierze już udziału w zabawie, natomiast włącza muzykę (umiarkowane tempo), po czym grupa opuszcza koło i rozprasza się po całej sali. Mimo to nie zaprzestajemy podawania piłeczek – oczywiście w tej samej kolejności. W polu widzenia muszą znajdować się dwie ważne osoby (ta, do której rzucamy i ta, od której dostajemy piłkę). Osoba prowadząca może ograniczyć czas zabawy do momentu, kiedy piłka upadnie na ziemię. Zabawa może być kontynuowana podczas kolejnych dni spotkania w celu uzyskania rekordu grupy.