12-14 słów w języku polskim i niemieckim, opisujących przedmioty lub miejsca w bezpośrednim sąsiedztwie przestrzeni, w której odbywa się gra. Karteczki z literami dla 6 lub 7 słów w języku polskim i 6-7 słów w języku niemieckim (jedna litera na kartkę), posortowane według języka i umieszczone w osobnych woreczkach (lub małych miseczkach). Dodatkowo ew. plakat (lub kartki papieru) ze wszystkimi słowami w obu językach.

„Skarby” dla osób, które dotrą do celu (np. czekolada, cukierki).

1. Osoba prowadząca przygotowuje trasę w języku polskim i niemieckim, używając woreczków z literami: woreczki są rozmieszczane w taki sposób, aby zawarte w nich słowa wskazywały na kolejną stację na trasie (np. pierwszy woreczek zawiera kartki z literami dla słowa „róg”, a następny woreczek znajduje się właśnie w rogu itd.) Na końcu trasy osoba prowadząca grę umieszcza skarby dla każdej drużyny. W pomieszczeniu, w miejscu dobrze widocznym, powinien też znajdować się przygotowany wcześniej plakat ze wszystkimi użytymi słowami (lub ew. należy rozdać osobom uczestniczącym kartki z listą użytych wyrazów).
2. Osoby biorące udział w grze dzielą się na polsko- i niemieckojęzyczne drużyny, przy czym każda drużyna wyrusza na poszukiwanie skarbów, zgadując słowa w języku grupy partnerskiej. W razie potrzeby grupa jeszcze raz wspólnie odczytuje wyrazy, które mają pojawić się podczas poszukiwania skarbów, korzystając z plakatu (lub rozdanych kartek papieru).
3. Każda drużyna otrzymuje pierwszy woreczek z literami składającymi się na słowo w języku grupy partnerskiej, które zawiera wskazówkę prowadzącą do następnego przystanku na trasie. Gdy drużyna ułoży swoje słowo z kartek z literami i zrozumie jego znaczenie, udaje się do następnej stacji na trasie, szuka drugiego woreczka z literami, układa z nich kolejne słowo i podąża za nową wskazówką itd.
4. Gra toczy się w ten sposób aż do ostatniej stacji na trasie, gdzie na każdą drużynę czeka skarb (niespodzianka).

Grę można również przeprowadzić w drużynach polsko-niemieckich, wprowadzając nowe słowa. W takim przypadku mieszane zespoły uczą się nawzajem odpowiedników tych słów w obu językach. W woreczkach muszę się znaleźć wymieszane litery do polskiego i niemieckiego słowa. Po zakończeniu gry zaleca się powtórzenie nowych słów z udziałem wszystkich osób.

• W zależności od wielkości grupy – po odpowiednim dostosowaniu liczby słów i tras – grę można przeprowadzić także z udziałem kilku drużyn.
• Należy zadbać o to, aby wszystkie drużyny miały do odnalezienia taką samą liczbę stacji i aby długość słów, a tym samym całkowita liczba tworzących je liter, była mniej więcej taka sama, tak by żadna grupa nie była pokrzywdzona.
• Gra nadaje się również do rozgrywki na świeżym powietrzu.